ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Να ζεις Ελληνικά

Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός“, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”

Το κείμενο που ακολουθεί, δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2001 στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή». Στις μέρες μας, μέρες γενικευμένης σύγχυσης και αποπροσανατολισμού, με την ανεργία να καλπάζει, τις συντάξεις να μετατρέπονται σε φιλοδωρήματα, την ανασφάλεια να διαχέεται στην ελληνική κοινωνία και να την οδηγεί σε ένα βαβελικό «φάγωμεν, πίωμεν, αύριο γαρ αποθνήσκομεν», η απάντηση δεν μπορεί να είναι το πού θα βρούμε το «παραπάνω» για να νεκρώσουμε τις αισθήσεις μας και ναρκωμένοι να προχωρούμε νεκροζώντανοι ως το τέρμα της ζωής ενός εκάστου και του Έθνους μας.

Πιστεύω πως απάντηση είναι μια στροφή, μια θεώρηση της ζωής διαφορετική από αυτή που μας πούλησε ο άξονας ΗΠΑ-Σοβιετία-Ε.Ε., και η οποία οδήγησε την χώρα και τον λαό μας στην σημερινή πολύμορφη χρεοκοπία. Δεν εννοώ ούτε την αποβιομηχάνιση, ούτε την απομάκρυνση από την τεχνολογική πρόοδο, η οποία θα παραχωρούσε το πλεονέκτημα στους αντιπάλους. Πιστεύω πως την απάντηση, όχι δεν πρέπει, μα δεν έχει νόημα και δεν μας αξίζει να την αναζητήσουμε στους βάλτους, αλλά στις κρήνες της Ελληνικής σκέψης και κυρίως του ελληνικού τρόπου ζωής, που διασχίζει τον Χρόνο από τον Ομηρικό κόσμο και την Σοφία της Ελληνικής Φυσιοκρατίας και Ιδεοκρατίας, ως τον Περικλή Γιαννόπουλο και τον Παναγιώτη Κονδύλη. Ο Πλάτων στον «Φαίδωνα» γράφει πως «οι ορθώς φιλοσοφούντες αποθνήσκειν μελετώσιν». Ας μελετήσουμε πώς θέλουμε να ζήσουμε.

Να ζεις Ελληνικά, σημαίνει να ζεις αληθινά. Σημαίνει να ξέρεις ποιος είσαι. Τι σε κάνει δυνατό, να το ψάχνεις και να το αποκτάς. Τι στραγγίζει απ’ το νου και το σώμα σου τη Ζωή, να το αποφεύγεις, να το διώχνεις. Σημαίνει να ξέρεις από πού έρχεσαι. Να νιώθεις στις φλέβες σου να σφυροκοπούν οι πρόγονοι το σίδερο της ύπαρξής σου. Χιλιάδες πρόγονοι να κλείνουν γύρω σου τις ασπίδες όταν οι αγέρηδες αντιμάχονται το τρυφερό δέντρο της νιότης σου, να ανοίγουν διάπλατα την πόρτα ν’ αγναντέψεις τον ορίζοντα των ονείρων σου, να σε παρηγορούν στις θύελλες, να σε ζεσταίνουν στα κρύα, να χαίρονται μαζί σου στις φωτερές μέρες της ωριμότητάς σου. Πιασμένοι στο χορό του Αίματος και της Φυλής ο ένας με τον άλλο, να σου δίνουν το χέρι να πιαστείς στον ανήφορο της αναζήτησής σου. Γιατί πρέπει να μάθεις γιατί είσαι εδώ, αν θες να μη σε ρουφήξει το ατομικιστικό παράλογο της γέννησης και του θανάτου, του πλούτου και της ανέχειας, της αρχής και του τέλους.

Να ζεις Ελληνικά σημαίνει να καθορίσεις νωρίς στη ζωή πώς θέλεις να τη ζήσεις. Και σύμφωνα μ’ αυτό να πορευτείς, κάνοντας τις στρατηγικές σου επιλογές, μα κρατώντας πάντα ζωντανό στα μάτια σου το στόχο. Για να ζήσεις Ελληνικά, πρέπει να μάθεις να διαλέγεις. Το πρώτο που θα αποφασίσεις: αν θες να είσαι δούλος ή ελεύθερος. Δούλος θα πει κυριαρχημένος και υπό- άλλους στην καθημερινότητά σου. Θα πει να αποφασίζουν άλλοι για τον τρόπο που οφείλεις να σκέφτεσαι και γι’ αυτά που πρέπει να πιστεύεις έτσι που να είσαι όμοιος με τα υπόλοιπα πρόβατα της στάνης τους. Δούλος θα πει να ψάχνεις στα έντυπα του συρμού γι’ αυτά που ως comme il faut μπουρζουάς πρέπει να φοράς, να διαβάζεις, να ακούς, να ενδιαιτάσαι, αν είναι να γίνεις δεκτός στη μάζα των γιαλαντζί cognoscenti. Δούλος θα πει να εξαρτάς από τους άλλους το πώς θα είσαι, το ποιος θα είσαι.

Είναι βέβαια αλήθεια πως στις μέρες της αυτοκρατορίας της Νέας Υόρκης και της σατραπείας των Βρυξελλών, οι δούλοι περνούν καλύτερα απ’ τους ελεύθερους. Οι υπηρεσίες τους στο καθεστώς πληρώνονται πλουσιοπάροχα, όπως αυτές ενός πιστού ευνούχου ή μιας επιτήδειας πόρνης. Διαλέγεις τι από τα δυο θα είσαι, αν θέλεις να γίνεις αρεστός «σ’ αυτούς που πρέπει». Από την άλλη, μπορεί να αποφασίσεις να ζήσεις ελεύθερος. Αν ναι, θα ξέρεις ότι εσύ ο ελεύθερος θα βγάζεις λιγότερα από τους δούλους. Πως οι δούλοι θα κοιτούν εσένα το λεύτερο αφ’ υψηλού, με περιφρόνηση, με μια κρυφή ίσως ζήλια. Πως οι μαρμαροστρωμένες κατοικίες με γκαζόν, πισίνα και jacuzzi δε θα σε καταδεχτούν ποτέ στη χωρία των ενοίκων τους. Και πως οι βιτρίνες των ρουχάδικων και των τσαντάδικων, των αυτοκινητάδικων, των επιπλάδικων, των φαγάδικων, των υπνάδικων και των λοιπών επώνυμων αισχροκερδών εμπόρων του συρμού, θα σε βλέπουν μόνο απέξω.

Αν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτούς και, κυρίως, χωρίς αυτά, τότε έκανες ένα βήμα προς την ελευθερία σου. Να ζεις ελεύθερος, σημαίνει να ζεις Ελληνικά. Ημίμετρα δεν υπάρχουν. Να ζεις κι έτσι κι αλλιώς, δε γίνεται. Τουλάχιστον όχι για πολύ, όχι αν δε θέλεις να γίνεις γελοίος ή τρελός. Να περνάς τη ζωή με λεβεντιά, με την πλάτη όρθια, με το κεφάλι ψηλά. Με το μυαλό καθαρό και την ψυχή ατάραχη. Διαλέγοντας τις μάχες και τους εχθρούς, διαλέγοντας τις μνήμες και τους φίλους.

Ξέροντας ποιος είσαι. Ξέροντας πως είσαι Έλληνας. Ξέροντας πως είσαι Εσύ.

πηγή

Advertisements

Διαβάστε στο φύλλο 222 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ που κυκλοφορεί εκτάκτως αύριο Παρασκευή 20 Οκτωβρίου

​

• Ενάντια στα δηλητήρια της Νέας Τάξης
• ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Είναι ο Μακρόν Σατανιστής;
• ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ: Μόνο το Εθνικό Κράτος θα εξασφαλίσει τους παραγωγούς
• ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Το Πραξικόπημα των Μπολσεβίκων
• Αλβανία: Ναρκο-τριγμοί στην κυβέρνηση
• Εντείνει την επιχείρηση Νέα Τάξη ο Σόρος
• Ετυμολογία Αρχαίων Ελληνικών ονομάτων
• Η τουρκική προπαγάνδα και η προσβολή της ιστορικής μνήμης
• Η Μάχη των Γιαννιτσών
• Η εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» και ο Αγώνας για την Μακεδονία
• Να ζεις Ελληνικά

Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ – Η Φωνή της Αλήθειας

Κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017 και κάθε Σάββατο με 1,30 ευρώ

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/diabaste-sto-fullo-222-ths-ethnikhs-efhmeridos-empros-pou-kukloforei-ektakt#ixzz4vxvAIy7f

ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Το αντίδωρο της ύπαρξής μας

Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός“, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”

H Φύση χαρίζει απλόχερα τα πιο πολύτιμα πράγματα στην ζωή μας. Δεν ζητά άλλο παρά το πιο ουσιαστικό που μπορούμε να προσφέρουμε ως αντίδωρο για την ύπαρξή μας: την ενεργητική μας παρουσία. Όμως εμείς κυνηγάμε τα εντελώς περιττά κι ασήμαντα και τα πληρώνουμε πολύ ακριβά. Το πνεύμα του σύγχρονου κόσμου, που περιφρονεί την Φύση και κυνηγά τον θόρυβο, που είναι καλός με όλους, διπρόσωπος και εγωκεντρικός, οδήγησε στην παρακμή που έφερε η Δεξιά και στην αποσύνθεση την οποία προωθεί η Αριστερά. Ο συμβιβασμός των πολιτών με τον συμβιβασμό των πολιτικών, είναι η κατάρα της πολιτικής ζωής και της εθνικής πορείας.

Για την Φύση, όμως, η ουδετερότητα κι ο συμβιβασμός είναι εγκλήματα κατά της Ζωής. Η Ζωή δεν είναι ουδέτερη. Ζητά να πάρουμε θέση, να διακινδυνεύσουμε, να τολμήσουμε, κι όταν νιώσουμε το τσίμπημά της, να πούμε «ναι, θέλω να είμαι εδώ και πουθενά αλλού». Η Ζωή διδάσκει πως πρέπει να μάθουμε να διαλέγουμε. Ένα δρόμο, έναν ηγέτη, έναν σκοπό. Μέσα στον κόσμο τον άπληστο, τον τσιγκούνη, τον μαλθακό και τον εφήμερο, να κερδίζουμε με την επιλογή μας την ακεραιότητα της ψυχής μας, αναγκάζοντας τον κόσμο να υποκλιθεί στην απόφασή μας, γιατί κανένα λόγο και καμιά εξουσία δεν έχουν οι επικριτές επάνω μας, όταν η ψυχή είναι βέβαιη για τον δρόμο που διάλεξε. Σε αυτόν τον κόσμο όπου το ζειν κατά Φύσιν γίνεται σχεδόν αδύνατο, καταφύγιο δεν είναι η αδράνεια. Η αληθινή Ζωή είναι η Φύση, και η Φύση είναι μια μεγάλη περιπέτεια. Ο κόσμος ο βρωμερός, ο παραιτημένος, θα μας μισήσει γιατί δεν είμαστε υπάκουοι στα κελεύσματά του, μα δεν θα καταφέρει να μας αγγίξει. Θα βουτήξουμε στην θάλασσα της Ζωής, κι η Ελληνική Φύση θα μεριμνήσει για αυτά που χρειαζόμαστε: καθαρό αέρα να γεμίσει τα πνευμόνια μας, ήλιο να θερμάνει το σώμα μας, λάδι, λεμόνι και κρασί να χαϊδέψουν την γλώσσα μας.

Όσο ισχυρός κι αν είναι ο Καίσαρας, δεν δικαιούται άλλο από αυτό που του αναλογεί. Άβυσσος χωρίζει το δίκαιο των ελεύθερων ανθρώπων aπό τον θυμό, την άρνηση, την οκνηρία των μετρίων και των θεατών. Η Ιστορία δείχνει πως νικητές είναι οι αποφασιστικοί, όχι οι ραδιούργοι, ούτε οι προσεκτικοί κι οι φιλοτομαριστές, αλλά οι θαρραλέοι, αυτοί που ξέρουν πως στο τέλος-τέλος δεν μπορεί κανείς να πάρει την ψυχή τους. «Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;». Είναι φενάκη να νομίζουμε ότι αυτοί που επέλεξαν το Σκοτάδι, που τους τρώγει ο σαρκοβόρος εγωισμός, που δουλεύουν υπόγεια, έχουν το αίσθημα της δικαιοσύνης και πως μπορεί υποχωρώντας και δείχνοντας καλοσύνη να κερδίσουμε τον σεβασμό τους. Σεβασμός αξίζει μόνον στον νόμο της Φύσης. Η Φύση κάνει το φύλλο να σκάζει από το γυμνό κλαρί, και το νερό να ξεπετιέται από την πέτρα.

Η έλλειψη δύναμης και αποφασιστικότητας, η αστάθεια και η αβεβαιότητα, αυτά που η Φύση αποστρέφεται, αυτή η έλλειψη από μέρους μας, είναι που αποθρασύνει τους φαύλους και κάνει τους αδιάφορους να τολμούν να γίνονται διώκτες μας. Η Δύναμη είναι το πεπρωμένο μας, το πεπρωμένο όσων θέλουν να ζήσουν. Χωρίς την Δύναμη της Θέλησής του ο Άνθρωπος γίνεται φάντασμα ανθρώπου. Με ανθρώπους καθυποταγμένους έχουμε να κάνουμε, μα μην κάνουμε το λάθος να γίνουμε φαντάσματα κι εμείς. Μην γίνουμε αναποφάσιστοι από ντροπαλοσύνη, εγκαταλελειμμένοι από υπολογισμό, χωρίς να ξέρουμε τι σκεπτόμαστε ούτε τι θέλουμε, γιατί δεν ξέρουμε ούτε τι να σκεφτούμε ούτε τι να θελήσουμε, στο όνομα μιας δήθεν σοφίας. Ναι, δεν έχει υπάρχει δράση χωρίς αντίδραση.

Όμως ο φόβος της κίνησης, είναι φόβος της Ζωής. Κάθε νίκη του Κακού, ενθαρρύνει το θράσος του, και η θυσιαστική σιωπή των Καλών υπό το πρόσχημα ή την δικαιολογία μιας αγαπητικής συμφιλίωσης, στην πραγματικότητα ενός ωφελιμισμού ή μιας δειλίας, οδηγεί το Καλό στο κράσπεδο του τάφου. Εμείς, να γινόμαστε γιοι του Φωτός και της Ημέρας. Έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε για να νικήσουμε. Έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε για να βγούμε από την «κρίση» προσωπική και εθνική. Αρκεί να περάσουμε στην δράση, να ξαναβρούμε την Δύναμη που Θέλει, που υπακούει σε νόμους που δεν τους επέβαλαν οι εφήμεροι άνθρωποι, αλλά η Φύση. Δύναμη που δεν φοβάται την προσπάθεια, που κάνει ενεργητικό κάθε κύτταρο του σώματός μας. Δύναμη που μεγαλώνει μαζί με τις αντιξοότητες, για να τις υπερνικήσει, Δύναμη που εργάζεται άοκνα για τον Ιερό Θρίαμβο, όπως το φύλλο που σκάζει με αποφασιστικότητα, κι απλώνεται με βεβαιότητα, και φουντώνει περήφανα, γιατί ξέρει πως η δύναμή του είναι θεϊκά δοσμένη και γι΄ αυτό ανίκητη. Έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε. Εμπρός, μέχρι την Νίκη.

Η Φωνή της Αλήθειας φ.221

Αναστάτωση προκαλούν στην Ελληνική κοινωνία απανωτά γεγονότα τα οποία προκαλούν το κοινό αίσθημα και αυξάνουν την ήδη έκδηλη ένταση και ανασφάλεια. Η προχθεσινή δολοφονία του δικηγόρου Ζαφειρόπουλου και η έως πρόσφατα απαγωγή Λεμπιδάκη, δείχνουν ότι το κράτος αδυνατεί να διασφαλίσει την ειρήνη στο εσωτερικό της χώρας, και ακόμη περισσότερο να παράσχει στον λαό την αναγκαία παιδεία ώστε να αμβλύνονται οι διαφορές και να επιλύονται με κοσμιότητα οι διαφορές μεταξύ των πολιτών. Η ανεξέλεγκτη εισροή οικονομικών μεταναστών από τρίτες χώρες έχει επιπλέον συμβάλλει στην χαλάρωση των ηθών, και τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής, όπως φαίνεται από τις αλλεπάλληλες εκ προμελέτης δολοφονίες οι οποίες αποκαλύφθηκαν τον τελευταίο καιρό.
Στους χώρους φύλαξης των μεταναστών η κατάσταση γίνεται εκρηκτική και τα μεταξύ τους εγκλήματα είναι καθημερινά (διαβάστε ενδεικτικά στις σελίδες 7 και
16). Οι δανειστές και οι «θεσμοί» απειλούν, διαρρέουν προς τα Μέσα και προετοιμάζουν για την επιβολή νέων μέτρων ή την μετακίνησή τους προς το 2018 αντί του 2019 και 2020 όπως έως πρότινος διατείνονταν, σφίγγοντας τον λαιμό των Ελλήνων.
Και ενώ η κατάσταση γίνεται ασφυκτική για την καθημερινότητα της πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού, η κυβέρνηση βρίσκει την ευκαιρία ως αντιπερισπασμό,
να ενοχλήσει τα αντανακλαστικά της παραδοσιακής κοινωνίας, να προκαλέσει και να χαϊδέψει συγκεκριμένες ομάδες του κοινωνικού περιθωρίου, δίνοντάς τους
δικαιώματα γάμου και υιοθεσίας, σαν να λέμε πως όταν διαπιστώνεται μια μολυσματική νόσος, το σύνολο του πληθυσμού πρέπει να ενθαρρύνεται να την αποδεχθεί και να κολλήσει, ώστε να μην αισθάνονται άσχημα οι ασθενείς, η πνευματική φθίση του Κομμουνισμού, σε πλήρη ανάπτυξη.
Στην σελίδα 3 διαβάστε μια εμπεριστατωμένη νομικά εθνική τοποθέτηση για το νομοθέτημα περί της «νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου», και στην
σελίδα 14 για τα νέα βιβλία Θρησκευτικών. «Αντιδράστε!», αντιδράστε λοιπόν, πριν να είναι πολύ αργά.
Μέσα σε όλα αυτά, η κυβέρνηση άφησε να εννοηθεί σε διαδικτυακά και φίλα προσκείμενα Μέσα ότι προτίθεται να καταθέσει νέο νομοθέτημα, τούτη την φορά
για την νομιμοποίηση της χρήσης του χασίς. Αντιλαμβανόμαστε έτσι πώς εννοεί ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ τις «επενδύσεις» που επιθυμεί να προσελκύσει στην
Ελλάδα. Από την μια ξεκλήρισμα των οικογενειών με την μετανάστευση των νέων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με τις εκχωρήσεις εκτάσεων «φιλέτων»
στο ΤΑΙΠΕΔ, και πλειστηριασμούς ακινήτων στο 3% της αξίας τους από ξένα κεφάλαια, και από την άλλη νομιμοποίηση των αλβανών χασισεμπόρων τους οποίους επιχειρούσαν έως τώρα να ανακόψουν τα Σώματα Ασφαλείας, και οι οποίοι θα εγκαινιάσουν παραρτήματα των επιχειρήσεών τους στην Καλαμάτα, την Κρήτη
και άλλες χασισοπαραγωγές περιοχές της Ελλάδος.
Είναι πραγματικό όνειδος για την Ελληνική κοινωνία να διοικείται από τέτοια παρακμιακά υποκείμενα που ξεπήδησαν από τις πιο σκοτεινές γωνιές της κοινωνίας για να πάρουν το πάνω χέρι σε περιόδους οικονομικής κρίσεως και κοινωνικής αφασίας.
Μέσα και έξω από την Βουλή την ημέρα της ψήφισης του επαίσχυντου νομοσχεδίου, διαδήλωναν οι ευεργετούμενοι και εξυπηρετούντες την νεοεποχίτικη επέλαση. Οι «νοικοκυραίοι» κάθονταν στα σπίτια τους, βέβαιοι ότι αυτούς δεν θα τους αγγίξει το φαινόμενο, ότι τα παιδιά τους θα πιουν από το δηλητήριο αλλά θα παραμείνουν αλώβητα, και στις επόμενες εκλογές δεν αποκλείεται να ξαναψηφίσουν τους βουλευτές που οδηγούν την ελληνική κοινωνία στην παράλυση, την
εξάρθρωση των μελών της και την διάλυση. Μόνον οι Ελληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής άρθρωσαν τον εθνικό λόγο της Λογικής (μπορείτε να διαβάσετε τις τοποθετήσεις τους στις σελίδες 20 και 21).
Ας είναι λοιπόν. Αφού αυτή είναι η απόφαση του Ελληνικού λαού και των πνευματικών του ταγών, ας δει μέχρι πού μπορεί να οδηγήσει η αδιαφορία του, ο καθωσπρεπισμός και η ιδιωτεία του. Σε λίγο δεν θα μπορεί να αρθρώσει μία κατά Φύσιν λέξη χωρίς να θεωρείται παράνομος σύμφωνα με τους άνομους νόμους, να
προπηλακίζεται και να φυλακίζεται. Ας είναι. Πρέπει να φθάσουμε στο «Αμήν» για να αρχίσουμε να βγάζουμε προς το Φως ήρωες και ηρωίδες σαν αυτούς τους Μακεδονικού Αγώνα που σε αυτό το φύλλο επιλέξαμε να προβάλλουμε ως εθνικά παραδείγματα και φάρους πατριωτισμού εν μέσω της γενικής εγκατάλειψης (σελ.
12-13).
Ίσως τότε να αντιληφθεί ο ελληνικός λαός πως με γαρύφαλλα δεν γίνεται επανάσταση, πως με ζάχαρη από λουκούμια και κουραμπιέδες δεν χτίζονται τα φρονήματα των εθνών, και αυτά τα οποία σήμερα θεωρούν «ακραία» αύριο θα είναι τα απολύτως αναγκαία για τα οποία θα εκλιπαρούν.

(Φ.221)

Διαβάστε στο φύλλο 221 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ

• ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ oδηγούν την χώρα στο χάος: Δολοφονίες, χασίς, ανομία
• Ν. Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ:Καταστρέφουν τους Θεσμούς και τις Αξίες του Έθνους
• ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Μακεδονικός Αγώνας
• ΦΥΛΑΚΕΣ: Το 60% είναι αλλοδαποί
• Νόμος περί ταυτότητας φύλου: Η ανωμαλία θεσμοθετήθηκε – Η κοινή λογική βιάστηκε
• KINA: Aπό τα πετροδολάρια στον πετροχρυσό
• YΓΕΙΑ: Αυξήθηκε η χρήση αλκοόλ λόγω οικονομικής κρίσης
• Ρημάζουν οι βιομηχανίες στην Βόρειο Ελλάδα
• Ο Οκτώβριος του γεωργού
• Το αντίδωρο της ύπαρξής μας

Εθνική Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ – Η Φωνή της Αλήθειας

Κυκλοφορεί το Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017 και κάθε Σάββατο με 1,30 ευρώ

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/diabaste-sto-fullo-221-ths-ethnikhs-efhmeridos-empros#ixzz4vOkeq1qd

ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Χρυσαυγιτισμός

Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός“, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”

Έχω γράψει αρκετές φορές στο πέρασμα του χρόνου, και ειδικά την τελευταία πενταετία, για την ανάγκη ενότητας των Εθνικών δυνάμεων. Είναι εδραία πεποίθησή μου ότι Έλληνες που αγαπούν την Ελλάδα υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες και σε όλα τα αξιώματα. Φευ, οι καλές τους προθέσεις σκοντάφτουν τις περισσότερες φορές σε δυο εμπόδια αντιφατικά και αντικρουόμενα: Στον εγωισμό και στην δειλία. Ζούμε στην εποχή του κατά Χάιντεγκερ μεταφυσικού υποκειμενισμού, όπου το Όλον επιχειρείται να υποταχθεί στο Εγώ, το αντιτιθέμενο σε αυτό που η Φύση ορίζει, μια αναμφίβολα περαιτέρω αποστασιοποίηση του Ανθρώπου από τον Θεό.

Όπως όλα τα δημιουργήματα, έτσι και τα πολιτικά κόμματα και οι ιδεολογίες πίσω από αυτά, διανύουν την πορεία τους και κάποτε, μαζί με τους ιστορικούς κύκλους που τα δημιούργησαν, παραδίδουν τα πεπραγμένα τους ως μαγιά για τους επόμενους που θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το εργαλείο για να διορθώσουν τα στραβά του κόσμου. Έχω ξαναγράψει γιατί με συγκινεί πολύ, το παράδειγμα του γεωργού που φυτεύει ένα δένδρο γνωρίζοντας πως δεν θα προλάβει στην διάρκεια της ζωής του να γευθεί τους καρπούς. Η σκέψη αυτή αν και είναι διαχρονικά πιστεύω μου, προέρχεται από μια φράση του Κάτωνος την οποία επαναλαμβάνει ο Κικέρων. «Αν ο αγρότης ερωτηθεί, όσο γέρων και αν είναι, για ποιον φυτεύει, δεν θα διστάσει να απαντήσει «Για τους αθάνατους θεούς οι οποίοι θέλουν χωρίς να αρκούμαι στο να δέχομαι τα αγαθά των προγόνων μου, να τα μεταβιβάζω επίσης στους απογόνους μου».

Αυτήν την αντίληψη του Χρόνου οι άνθρωποι των ημερών μας την έχουν απωλέσει. Κι όμως. Αυτός ο τρόπος σκέψεως είναι που δημιούργησε τους ελληνικούς πολιτισμούς, οι οποίοι έκαναν Άνθρωπο το ανθρώπινο είδος. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, όταν, ως φοιτήτρια στην Ιταλία, οι Ιταλοί συμφοιτητές μου επέμεναν πως εκείνοι είναι οι διάδοχοι του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος. «Εσείς μας το δώσατε», έλεγαν, «και δεν μπορείτε να το πάρετε πίσω, τώρα είναι δικό μας». Όσο παράδοξο και ενοχλητικό και αν μου ακουγόταν, με έκανε υπερήφανη. Όχι μόνον ανάμεσα στις κοιλάδες των ελληνικών ναών στην Σικελία, στο Ρήγιο, στην Γκρέτσια Σαλεντίνα, μα και ψηλά, στις ατελείωτες πεδιάδες του Πάδου, που τις σκεπάζει η αχλή, και ο Χρόνος γίνεται αυτό που πραγματικά είναι, Αιώνιος, κάποιοι νεαροί που η ράτσα μας ήταν αδελφική, υπερασπίζονταν τον πολιτισμό μου με γνώση, πεποίθηση και πάθος.

Τι χρησιμότητα έχουν αυτά στον πολιτικό αγώνα; Έχουν. Ακούγεται άλλοτε μεγαλοφώνως και πιο συχνά υπαινικτικώς και αισχρώς υφέρπων, πως στο σύγχρονο μετερίζι του ελληνισμού, την Χρυσή Αυγή, υπάρχουν «παλιοί» και «νέοι» , και πως τάχα οι μεν θέλουν να φάνε τους δε και τανάπαλι. Αν πιστέψουμε την Ιστορία, οι «παλιοί» για καιρό νικούν καταπώς έδειξε ο Θείος Κρόνος, μα εν τέλει νικούνται πονηρά και εκ των έσω, από την σύζυγο Ρέα που έκανε τον γιο Δία τον ύψιστο θεό και πατέρα θεών και ανθρώπων. Όλα τα βασίλεια έχουν αρχή, μέση και τέλος.

Στην δική μας ιστορία, θα πρέπει να κάνουμε μια θεμελιώδη παραδοχή. Αν οι Εθνικιστές έχουν σήμερα ύπαρξη και λόγο, το χρωστούν στον Νικόλαο Μιχαλολιάκο. Το χρωστούν σε όσους μοιράστηκαν το όραμά του, όταν ήταν ακόμη άυλο, χωρίς γραφεία (και πήγαν το δικό τους), χωρίς καρέκλες ανακλινόμενες, χωρίς οφίκια να φουσκώνουν με «ξέρεις ποιος είμαι εγώ», προς όσους αφιέρωσαν χρόνο, χρήμα και μυαλό που θα μπορούσε να είχε διοχετευθεί αλλού και περισσότερο επικερδώς.

Το χρωστούν σε όσους βρέθηκαν δίπλα στον Αρχηγό, τρέχοντας σε τυπογραφεία, μοιράζοντας με το αυτοκίνητό τους εφημερίδες, γράφοντας και εκδίδοντας βιβλία και περιοδικά, όταν ακόμη το λογότυπο της Χρυσής Αυγής δεν ήταν μόδα που να εξασφαλίζει «επιτυχία» και επίπλαστη «μαγκιά». Το χρωστούν στους ακόμη παλιότερους, σε αυτούς που σκάλισαν τα αποκαΐδια της Επταετίας και κατάφεραν να κρατήσουν μια Πίστη που όλοι αρέσκονταν να καταριόνται. Πριν από αυτούς, κάποιοι άλλοι, από τα κάρβουνα της βομβαρδισμένης από τους κοσμοπολίτες Κομμουνιστές και Καπιταλιστές, Ευρώπης, έθρεψαν με μύριες θυσίες την φλόγα της Ευρωπαϊκής Ιδέας.

Κι η Ιστορία πάει πολύ πίσω, στους καλογέρους που αντέγραφαν καλλιγραφικά τα συγγράμματα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, και πριν από αυτούς τους ραψωδούς που γυρνούσαν από χωριό σε χωριό και παρέσερναν αυτιά και ψυχές στις Ιστορίες του θείου Ομήρου. Και πιο πριν, και πιο πριν, εκεί όπου το ποτάμι του Ανθρώπου και του Χρόνου κρύβεται μες στην ομίχλη. Όλοι χρωστούμε και όλοι δίνουμε. Το παλιό φέρνει το καινούριο. Οι καινούριοι οφείλουν σεβασμό και ευγνωμοσύνη στους παλιούς, και οι παλιοί πρέπει να χαίρονται που ο κόπος και οι προσπάθειές τους έφεραν νέους ανθρώπους που θα συνεχίσουν το έργο τους, θα βάλουν στο τραπέζι φρέσκιες ιδέες, νέους τρόπους και πρωτοβουλίες. «Αρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει” διδάσκει ο Θείος Σόλων, δηλαδή “αν μάθεις να διοικείσαι, θα μάθεις να διοικείς”.

Δίπλα-δίπλα θα σταθούν παλιό και καινούριο για να διδάξει και να διδαχθεί, να καθοδηγήσει και να καθοδηγηθεί, να πάρουν και να δώσουν έμπνευση, σοφία και θάρρος προς έναν κοινό σκοπό, την Ελευθερία της Πατρίδας και την Ευημερία του Έθνους. Αν σήμερα υπάρχει στην Ελλάδα αντίσταση στα μνημόνια, στην υποδούλωση, στην παρακμή, στο παρά φύσιν, αν υπάρχει ένα κίνημα ριζοσπαστικό απέναντι στον συντηρητισμό της Αριστερής διανόησης και της Δεξιάς κερδοσκοπίας, το χρωστάμε ως Έθνος στον Νικόλαο Μιχαλολιάκο και στην Χρυσή Αυγή.

Η Βρετανή Πρωθυπουργός Τερέζα Μέι, είπε σε ομιλία της πέρυσι τον Οκτώβριο μια πολύ ενδιαφέρουσα φράση «Εάν πιστεύεις ότι είσαι πολίτης του κόσμου, είσαι πολίτης του πουθενά». Όποιος πιστεύει ότι είναι Εθνικιστής γενικώς, είναι Εθνικιστής του Τίποτε. Εμείς δικαιούμαστε να ομιλούμε για Χρυσαυγιτισμό.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/chrusaugitismos#ixzz4uzlmJEYY

Η Φωνή της Αλήθειας φ.220

Η σημασία της θρησκευτικής έκφρασης των ατόμων και των εθνών σε κάθε εποχή είναι ιστορικά αποδεδειγμένα και αναμφισβήτητα μεγάλη.
Η διαστροφή και η άρνησή της έχουν Μπολσεβίκικη καταγωγή και παρά τους διαφόρους μανδύες που μπορεί να φορέσει, έχει ένα σκοπό, την χαλάρωση των δεσμών του έθνους και την αλλαγή του φορέα χειραγώγησης της συλλογικής συνείδησης.
Στο σημερινό φύλλο της εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ συνεχίζουμε την δημοσίευση αποσπασμάτων από το έργο του Κόμητος Ντε Γκομπινώ, πρεσβευτή της Γαλλίας
στην Ελλάδα και στενού φίλου της οικογένειας Δραγούμη. Οι αναφορές του στην Ελληνική γλώσσα και την σχέση της με την Φυλετική ταυτότητα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες όπως θα διαπιστώσετε σε αυτό το φύλλο
και στα προσεχή (σελ.22). Σε συνδυασμό με αυτό, διαβάστε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση της λέξεως «Ρατσισμός» στην σελίδα 5 (που εξηγεί και τον όρο «μπάσταρδος»).
Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση της αποκαλούμενης «Δίκης της Χρυσής Αυγής», θα διαβάσετε στην σελίδα 12.
Ακριβώς δίπλα, στην σελίδα 13, ο Εκπρόσωπος Τύπου του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή, Ηλίας Κασιδιάρης, αναφέρεται στα (υποτιθέμενα) «φίλια» πυρά που δέχεται το Ελληνικό Εθνικιστικό Κίνημα και καλεί τους Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής να μην δίνουν πυρομαχικά στον αντίπαλο, αλλά να ενημερώνονται από την ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής, την ομώνυμη εφημερίδα (κάθε Τετάρτη) και την Εθνική Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
(κάθε Σάββατο).
Από αυτό το φύλλο επιλέγω δυο ακόμη ενδιαφέροντα άρθρα. Ένα ρεπορτάζ για την Ρωσική Ναυτική Εβδομάδα στα Ιόνια Νησιά στην οποία παρευρέθησαν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής κ.κ. Αϊβατίδης και Γρέγος. Και ένα άρθρο γνώμης το οποίο αναφέρεται στον εναλλακτικό δρόμο της Ρωσοελληνικής προσέγγισης αλλά και στις αήθεις επιθέσεις εναντίον της Χρυσής Αυγής (σελ. 11).

Για να σχηματίσετε ολοκληρωμένη γνώμη επί του θέματος, μην παραλείψετε να διαβάσετε την συνέχεια του Ελληνο-Ρωσικού Δεσμού, που σε αυτό το φύλλο έχει ξεχωριστό, κατά την γνώμη μου ενδιαφέρον (σελ.9).
Και πολλά βεβαίως ακόμη άρθρα, ενημερωτικά, πιο «βαριά» αλλά και διασκεδαστικά, γιατί η ζωή του Εθνικιστή είναι αυθεντική και έχει ανάγκη και το χαμόγελο (σελ 19).
Αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι, κάποιοι πιστεύουν ότι δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν, αλλά επιμένουν πως ως Εθνικιστές πρέπει να ακολουθήσουμε ένα δρόμο αποκλεισμένο και κακομοίρικο. Μια στάση ζωής παντελώς αντίθετη με την ελληνική πρακτική όπως μας
την παραδίδει η Ιστορία. Με μια σημαντική διάκριση: Ο Έλληνας της Αρχαιότητας είχε αυτοπεποίθηση, ήταν κοσμοπολίτης με κέντρο του κόσμου την Ελλάδα, και
ανοιχτοχέρης στην διάδοση της γνώσης και του πολιτισμού του. Ο τσιφούτης πολύ απλά δεν είναι Ελληνας.

πηγή

Διαβάστε στο Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017 στην ΕΜΠΡΟΣ

Διαβάστε στο φ. 220 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ

 

• Βγάζουν λεφτά από την «Δίκη της Χρυσής Αυγής»

 

• Ηλίας Κασιδιάρης:

•  «Να ενημερώνεστε από τα έντυπα του Κινήματος

•  και όχι από το «Μακελειό» και το κανάλι Καρατζαφέρη»

 

• ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Η Χρυσή Αυγή παρούσα στην Ρωσική Ναυτική Εβδομάδα

 

• ΑΙΓΑΙΟ

Παράνομη αλιεία από τουρκικές μηχανότρατες

 

• ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Η Ε.Ε. δεν θα είναι εδώ για πολύ καιρό

 

• Τι πραγματικά σημαίνει «Ρατσισμός»;

 

• Ο δημογραφικός μαρασμός απειλεί το Έθνος μας

 

• Αντικύθηρα:  Νέοι αρχαιολογικοί θησαυροί

 

• Νόμπελ Φυσικής σε Έλληνες ερευνητές

 

• Κάπνισμα και εφηβεία

 

• Η Αγία Θεοδώρα

 

• Χρυσαυγιτισμός

 

Εθνική Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ – Η Φωνή της Αλήθειας

Κυκλοφορεί το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017 και κάθε Σάββατο με 1,30 ευρώ

 

 

Γιάννης Σχοινάς (1951-2016) «…στις δικές μας πηγές, στα δικά μας ευαγγέλια»

«Ο Γιάννης Σχοινάς με την ευγένεια, την υπομονή και τις βαθιές του γνώσεις είναι πνευματικός πατέρας», είχα πει σε μια συζήτηση-συνέντευξη με τον φίλο Λευτέρη Πανούση πριν ένα χρόνο και κάτι. Και είναι. Από τους λίγους ανθρώπους που η προσωπικότητά τους με επηρέασε στα χρόνια των νεανικών ιδεολογικών αναζητήσεων, κι αργότερα, στην χάραξη μιας ρεαλιστικής πολιτικής αντιλήψεως. Ανθρωπος και εθνικιστής «παλαιάς κοπής», με «πάτημα» ιδεολογικό και πολιτικό, και σταθερότητα, χωρίς φιοριτούρες και παληκαρισμούς, παληκάρι αληθινό, διέσχισε την ζωή ως τέλος, αληθινός στην ψυχή του.

Αγαπητέ μου Γιάννη, πετάς λεύτερος, ευχαριστημένος, όπως μου έλεγες, που είδες τον αγώνα «των παλιών», να λαμπαδιάζει μέσα από τους αγώνες της Χρυσής Αυγής, εκεί όπου μεγάλος καθώς ήσουν εντάχθηκες με όλη σου την δύναμη, μικρότερος όλων, μαζί με το γέννημά σου.

Ας είμαστε ευτυχείς όσοι σε γνωρίσαμε, κι εσύ να χαίρεσαι και να στέργεις τους αγώνες μας.

Η συναγωνίστριά σου

Το καλοκαίρι του 2015 ζήτησα από τον Γιάννη Σχοινά να γράψει ένα κείμενο για την ΕΜΠΡΟΣ, έχοντας υπ’ όψιν τις αντικειμενικές δυσκολίες, αλλά γνωρίζοντας και τις ακατάβλητες ψυχικές και πνευματικές του δυνάμεις.

Μου το έστειλε στις 9-7-2015.

Απ’ το 2010 ήμουν της απόψεως να δηλώσουμε χρεωκοπία. Δυστυχώς φώναζα σε ώτα μη ακουόντων. Ερχομαι στο σήμερα: Ζούμε σε ένα κράτος, το οποίο είναι ανίκανο να υπηρετήση το Έθνος των Ελλήνων. Αντιθέτως οι πολιτικές του ηγεσίες κάνουν ό,τι μπορούν για να το βλάψουν.

Δεν θα περιγράψω με δικά μου λόγια την τωρινή κατάσταση του Ελληνικού Έθνους. Θα παραθέσω, όμως, τα αποσπάσματα δύο διαννοουμένων διεθνούς κύρους:

1. «ΝΑ ΛΥΠΑΣΘΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

Φίλοι μου και συνοδοιπόροι μου…

να λυπάσθε το έθνος που φορά ένα ρούχο, που δεν το έχει υφάνει,

που τρώει ψωμί που δεν το έχει θερίσει

και πίνει κρασί που δεν έχει τρέξει από το πατητήρι του.

Να λυπάσθε το έθνος, που ονομάζει τον βίαιο άνθρωπο ήρωα

και βλέπει τον λαμπροφορεμένο κατακτητή γενναιόδωρο.

Να λυπάσθε το έθνος που δεν υψώνει την φωνή του

παρά μόνο σαν βρίσκεται σε κηδεία,

δεν περηφανεύεται παρά μονάχα σαν βρίσκεται μέσα στ’αρχαία μνημεία του

και δεν ξεσηκώνεται παρά μονάχα,

όταν ο λαιμός του βρίσκεται ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.

Να λυπάσθε το έθνος, που ο κυβερνήτης του είναι αλεπού,

ο φιλόσοφός του ταχυδακτυλουργός,

και η τέχνη, τέχνη μπαλώματος και μιμικής.

Να λυπάσθε το έθνος που υποδέχεται τον καινούργιο του κυβερνήτη με σαλπίσματα

και τον αποχαιρετά με γιουχαΐσματα,

για να καλωσορίσει κάποιον άλλο με σαλπίσματα.

Να λυπάσθε το έθνος, που οι σοφοί του είναι βουβοί από τα χρόνια

και που οι δυνατοί του άνδρες είναι ακόμα στην κούνια»…

Το ποίημα αυτό εγράφη από τον γνωστό Λιβανέζο ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν (1883-1931) και υπάρχει στο έργο του «Ο κήπος του Προφήτη» (μετάφραση Ευαγγέλου Γράψα, εκδ. Μπουκουμάνη, 1974, σελ. 138).

2. «Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του. Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του. Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία … Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν. Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».

Μίλαν Κούντερα (Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης).

Εμείς, όμως, ως Ελληνες εθνικιστές, ας ανατρέξουμε στις δικές μας πηγές, στα δικά μας ευαγγέλια και ας ενστερνισθούμε τα σοφώτατα λόγια του διαχρονικού Ίωνος Δραγούμη, από το βιβλίο «Ο  ελληνισμός μου και οι Ελληνες»:

«Ο καθένας πρέπει να φαντάζεται πως αυτός πρέπει να σώση το έθνος του. Ο καθένας γεννήθηκε σωτήρας του έθνους του, λίγοι όμως ξέρουν πως γεννήθηκαν τέτοιοι, δηλαδή πως αυτοί θα το σώσουν, αν θέλουν. Πρέπει να φαντάζωμαι πως από μένα μόνον εξαρτάται η σωτηρία του έθνους, και, αν δεν ήμουν εγώ δε θα ήταν κανένας άλλος που να το σώση — ή να μην κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι και να φαντάζωμαι μόνον πως εγώ έχω το μεγάλο χρέος της σωτηρίας».

και ας αρχίσουμε να προγραμματιζόμαστε, αν θέλουμε ν’ αφήσουμε κάποια σχετική παρακαταθήκη στους «δυνατούς του άνδρες, που είναι ακόμα στην κούνια».

Γένοιτο.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΧΟΙΝΑΣ

 

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΧΟΙΝΑΣ γεννήθηκε το 1951 στα Φίχτια Αργολίδος πλησίον των Μυκηνών. Περάτωσε την Εγκύκλιο και Μέση εκπαίδευση στον Ασπρόπυργο και σπούδασε στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών, από όπου δεν πήρε το πτυχίο του, διωχθείς για την εθνικιστική του ιδεολογία, από το καθεστώς της μεταπολιτεύσεως του 1974.

Αγωνίστηκε επί 45 έτη στις τάξεις του εθνικιστικού κινήματος. Στην 21η Απριλίου μέχρι το 1973. Στην 4η Αυγούστου μέχρι το 1975. Στο Κίνημα, στην ΕΝΕΠ και στο ΕΝΕΚ ως μέλος της ηγεσίας τους. Υπήρξε εκδότης των εθνικιστικών εντύπων «Νέα Θέσις», «Συναγερμός», «Ελληνισμός» και «Μαχόμενος Ελληνισμός». Διευθυντής και ιδιοκτήτης του εθνικιστικού εκδοτικού οίκου «Νέα Θέσις», δέχθηκε συνολικώς 23 εμπρηστικές και δυναμικές επιθέσεις από τους «γνωστούς αγνώστους».

Οργάνωσε δύο συνέδρια στο Άργος με την ιδιότητα του προέδρου της Επιτροπής Αναδείξεως Αρχαιοτήτων με θέματα «Άργος και Ηρακλής» (2012) και «Άργος και Μέγας Αλέξανδρος» (2013).

Από τις αρχές του 2012 υποστήριζε ανοικτά το εθνικιστικό κίνημα του «Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή» και ήταν υποψήφιος στον συνδυασμό του Ηλία Κασιδιάρη για την Αθήνα.

(EΜΠΡΟΣ, Φ. 169)

ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Τέσσερα χρόνια μετά

Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός“, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”

Tο πρωί της στις 28 Σεπτεμβρίου 2013 ο Ελληνικός λαός ξύπνησε σε ένα πολιτικό-αστυνομικό πραξικόπημα το οποίο παρακολούθησε ως χολλυγουντιανό φιλμ από τους δέκτες των τηλεοράσεών του. Οι δυνάμεις του διεθνισμού, με συλλήψεις δημοκρατικά εκλεγμένων βουλευτών από ένοπλους κουκουλοφόρους, με κατ’ οίκον έρευνες, με τηλεοπτικούς διασυρμούς και πολύμηνους εγκλεισμούς επιχείρησαν να καταπνίξουν την Αντίσταση στην Ελλάδα, πηγή της ανθρώπινης Ιστορίας και του Πολιτισμού. 

Ε, λοιπόν, απέτυχαν. Και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν γιατί ο Εθνικισμός είναι συνώνυμος με το ένστικτο της Φύσης, την θέληση για ζωή και επιβίωση, συνώνυμο της επιθυμίας για δύναμη, υγεία και κάλλος. Όσο ο Έλληνας θα έχει τη θέληση να ζήσει, θα βρίσκει το δρόμο του προς την ακατάλυτη Αλήθεια του Εθνικισμού. Το Εθνικιστικό κίνημα δεν προσδιορίζεται από την τεταμένη χείρα, ούτε από κάποια φετιχιστική αναπαραγωγή εικόνων, ούτε βέβαια από άθλια φωτομοντάζ και κακόγουστα στημένα «έγγραφα». Η απάντηση των Εθνικιστών είναι μία: Δεν μας τρομοκρατείτε, δεν μας φοβίζετε, δεν θα δειλιάσουμε. Οι Εθνικιστές δεν λογοδοτούν στους δοσιλόγους των Γερμανών της Μέρκελ και του Σόιμπλε ούτε συναγελάζονται με τα μαντρόσκυλα της ντόπιας διαφθοράς.

Σε ένα καθεστώς όπου η νομοθετική εξουσία συγκαλύπτει κακουργήματα πολιτικών και των συνεργατών τους και νομοθετεί ξεδιάντροπα υπέρ του ξεπουλήματος της χώρας και της ισοπέδωσης του ελληνικού λαού. Σε ένα καθεστώς που θεωρεί τεκμήριο ενοχής βιβλία και ποινικοποιεί τις Ιδέες. Σε ένα καθεστώς όπου καταπατώνται τα στοιχειώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα, και απαγορεύεται η ελεύθερη έκφραση του λόγου σε δημοκρατικά εκλεγμένους Βουλευτές της τρίτης πολιτικής δύναμης της χώρας, η Εθνική Αντίσταση δεν αποτελεί απλά επιλογή, επιβάλλεται ως συλλογικό καθήκον.

Γιατί όμως η Χρυσή Αυγή; Γιατί όχι άλλοι σχηματισμοί που υποτίθεται ότι προσφέρουν αντιμνημονιακές και πατριωτικές προτάσεις; Γιατί οι διαδόσεις για διάσπαση της Χρυσής Αυγής; Όσο οι διαφωνούντες αρκούνται σε ευχολόγια, σε εύσχημες διαμαρτυρίες και ανώδυνες αναλύσεις, σε γραφικότητες και ταβερνιακά συμπόσια, το Σύστημα δεν ενοχλείται. Όταν οι Ιδέες αποκτούν δυναμισμό, όταν η πολιτική έκφραση περνά από το ατομικό και φαντασιακό στο συλλογικό, όταν ο αγώνας αποκτά μαζικότητα. Τώρα που η Χρυσή Αυγή είναι τρίτο κόμμα, τότε οι ιδέες γίνονται πραγματικά επικίνδυνες. Τόσο επικίνδυνες, που οι εκφραστές τους φυλακίζονται και οι υποστηρικτές τους επιχειρείται να τρομοκρατηθούν. Τόσο επικίνδυνες είναι για τα κόμματα της διαφθοράς και της διαπλοκής οι Ιδέες της Χρυσής Αυγής, που ο κίνδυνος της αποδοχής τους από τον λαό αναγκάζει Υπηρεσίες και Προπαγάνδα να επιστρατεύσουν μετά τις συλλήψεις και τις φυλακίσεις, έναν νέο ψυχολογικό μοχλό: τα φοβικά αντανακλαστικά. Χαϊδεύοντας τα αυτιά του αυτάρεσκου, του καθαρολόγου, του χομπίστα, του μοναχικού, θέλουν να κάνουν γοητευτική στο μυαλό των αγωνιστών την επιστροφή στο «ηρωικό» 0,30%.

Πολύ βολικό για το Σύστημα. Στις μεθοδεύσεις κράτους και παρακράτους, η απάντηση της Χρυσής Αυγής πρέπει να είναι μία: Ενότητα, Αγώνας, Ομαδικότητα. Με αδιασάλευτο τον πυρήνα των Ιδεών της, η Χρυσή Αυγή οφείλει να εδραιωθεί πολιτικά ως ο εκφραστής της Εθνικής Αντίστασης. Ας κρατήσουμε γερά την επιθυμία μας για Νίκη κι ας αγωνιστούμε ακούραστα για Εθνική Ανεξαρτησία και Κοινωνική Δικαιοσύνη. Τα μικρόβια του παρακράτους και οι τρομοκράτες με τα κοστούμια δεν έχουν ούτε Θεό ούτε Πατρίδα. Απέναντί τους, εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές θα έχουμε πάντα μια Σημαία να υπερασπιζόμαστε, μια Πατρίδα να υπηρετούμε και πιστούς συναγωνιστές να περπατούν μαζί μας το δρόμο της Ελευθερίας. Γεννηθήκαμε Έλληνες και Ελληνίδες. Γεννηθήκαμε Ελεύθεροι και όχι δούλοι. Και ως ελεύθεροι Άνθρωποι θα ζήσουμε. Η Νίκη και ο Θεός μαζί μας. Αυτός είναι ο δρόμος των Εθνικιστών, αυτός είναι ο δρόμος των Ελλήνων.

Σε αυτά, τα οποία έγραψα πριν από τρία χρόνια, ένα χρόνο μετά τις συλλήψεις και τις διώξεις του Αρχηγού του Λαϊκού Συνδέσμου και βουλευτών του, δεν έχω ούτε να προσθέσω, ούτε να αφαιρέσω κάτι. Η ανάγκη για Αντίσταση παραμένει ίδια. Η ανάγκη για σύμπνοια, ενότητα και αγωνιστικότητα, ομοίως. Ο πολιτικός αγώνας δεν είναι σπριντ όπως πολύ βολικά υποστηρίζουν όσοι έχουν μάθει να ζουν ανεπάγγελτοι, ανεύθυνοι και ασφαλείς στον φαντασιακό μικρόκοσμό τους. Για όσους από εμάς δεν βρήκαμε τίποτα έτοιμο, για όσους στρωθήκαμε στο διάβασμα, για όσους δουλεύουμε από την εφηβεία μας, για όσους αγωνιζόμαστε και προσφέρουμε στο Εθνικιστικό κίνημα πνευματικά, υλικά και ηθικά, για όλους τους αγωνιστές του δρόμου και της Ιδέας, όλα τα άλλα είναι έπεα πτερόεντα.

Μισό εκατομμύριο Ελληνες, χιλιάδες μέλη και εκατοντάδες στελέχη, ζητούν ξεκάθαρα την ενεργό και αποτελεσματική παρουσία του Κινήματος των Ελλήνων εθνικιστών στα πολιτικά πράγματα. Κάποιοι επιλέγουν την νοσταλγία για εποχές που πέρασαν, και τις οποίες τις περισσότερες φορές δεν γνώρισαν, είτε από αφέλεια, αφού δεν αντιλαμβάνονται ότι συγκεκριμένες συγκυρίες και εποχές παράγουν συγκεκριμένα αποτελέσματα, είτε από σκοπιμότητα. Μένοντας όμως στον σχολιασμό της πολιτικής ζωής, την οποίαν δεν έχεις καμία δυνατότητα να επηρεάσεις πραγματικά, αυξάνεται το αίσθημα της αδυναμίας, της αγωνίας, και της απελπισίας, απέναντι σε μια κατάσταση η οποία διαρκώς χειροτερεύει. Είναι γι’ αυτό επιτακτική η ανάγκη να γίνονται πράξεις, βήματα που να οδηγούν στην πραγμάτωση των στόχων που πρέπει να επανακαθορίζονται και να προσαρμόζονται στο Τώρα. Αν τότε δεν ξέραμε τι έφταιξε, τώρα τα γεγονότα μας έχουν βεβαιώσει για την ορθότητα των θέσεών μας. Σε αυτήν την Δημοκρατία δεν υπάρχει δημοκρατία, δεν υπάρχει Fair Play. Υπάρχει μόνο η θέληση του δυνατότερου. Κι αυτό δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να γίνουμε δυνατότεροι.
Και αυτό το επαναλαμβάνω μετ’ επιτάσεως.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/tessera-chronia-meta#ixzz4uKuYfX6O