Τα ονόματα Πάμελα Μαστροπιέτρο και Ντεζιρέ Μαριοτίνι μπορεί να μην λένε κάτι σε πολλούς. Λένε όμως στις οικογένειες και στους φίλους τους. Λένε επίσης πολλά στις εκατοντάδες γυναίκες οι οποίες πέφτουν κάθε χρόνο θύματα μιας μοναδικής φρικαλεότητος βίας, λόγω ακριβώς του ότι είναι γυναίκες. Βίας ψυχολογικής και σωματικής από τον πατέρα, τον σύζυγο ( εν ενεργεία ή πρώην), τον φίλο, τον περαστικό, ενίοτε και την μάνα. Εσχάτως δε και από μια νέα κατηγορία, τους εισαγόμενους αλλοδαπούς οι οποίοι “φιλοξενούνται” στις γειτονιές των ευρωπαϊκών πόλεων. Θύματα αυτών των τελευταίων έπεσαν οι δυο νεαρές Ιταλίδες. Σε μια από αυτές, την Πάμελα Μαστροπιέτρο, ήταν αφιερωμένη η συνάντηση που οργάνωσε η Λέγκα στο Ευρωκοινοβούλιο, με την συμμετοχή Εθνικιστών από την Γαλλία, την Γερμανία,κ.α.
Παρούσα ήταν η μητέρα της Πάμελα, η οποία καταχειροκροτήθηκε καθώς το ακροατήριο σηκώθηκε όρθιο για να χαιρετήσει μια μάνα που δεν έλειψε ούτε στιγμή από την δίκη του Νιγηριανού δολοφόνου που σκότωσε την 18χρονη Πάμελα και στην συνέχεια την τεμάχισε και την έβαλε σε μια βαλίτσα, πιστεύοντας ότι το ειδεχθές έγκλημά του θα ξεχνιόταν.
Ο μισογυνισμός είναι ένα φαινόμενο που βρίσκει ξανά χώρο στο ευρωπαϊκό έδαφος, καθώς οι ορδές των Μουσουλμάνων φαίνεται ότι ξυπνούν τα “μάτσο” αντανακλαστικά του Ανατολίτη σε όσους προφανώς τα φέρουν στον γενετικό τους κώδικα από κάποιο προηγούμενο πέρασμα της Αφρικής και της Ασίας από την Ευρώπη.
Είναι πράγματι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πώς η φιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ενωση ισχυρίζεται ότι επιτελεί το ανθρωπιστικό της καθήκον, ενώ δέχεται και ενθαρρύνει την εισαγωγή πληθυσμών οι οποίοι είναι φορείς μιας θρησκείας που προωθεί την βία σε όποιον είναι “άπιστος” και επιβάλλει την υποταγή των γυναικών.
Η βία εναντίον των γυναικών, ψυχική και σωματική, είναι μια αγριότητα στην οποία πρέπει να βάλουμε τέλος. Είναι ζήτημα πολιτισμού και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Ε.Δ.
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 