ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Κατηγορώ

 

Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ  ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

Όταν το καλοκαίρι του 2007 ο Βύρων Πολύδωρας έκανε λόγο για τον Στρατηγό Άνεμο, άπαντες εκάγχασαν. Εισήχθη τότε στην καθομιλουμένη ο όρος «ασύμμετρη απειλή», εννοώντας στην κανονική της χρήση το μέγιστο αποτέλεσμα με το ελάχιστο κόστος, αφήνοντας όμως να γίνει κατανοητό διά της ασάφειας,  πως κάποιος εξωτερικός παράγοντας έχει βάλει στο μάτι την κυβέρνηση τότε του Καραμανλή τώρα του Τσίπρα και θέλουν να τους ανατρέψουν.

Από το 1974 και εντεύθεν ο ξένος παράγων βάζει φωτιές για να αποσταθεροποιήσει κάθε κυβέρνηση της Ελλάδος που δεν του πάει, Τούρκοι, Αμερικανοί και όλες οι φυλές του Ισραήλ. Το εύλογο ερώτημα είναι λοιπόν, γιατί ο κρατικός μηχανισμός ανεξάρτητα από κάθε Καραμανλή και κάθε Τσίπρα δεν έχει εκπονήσει σχέδιο για περιπτώσεις πυρκαγιάς σε κάθε δυνατό σενάριο αποσταθεροποίησης.

Μήπως οι αυτουργοί  δεν εκπλήσσουν γιατί προστατεύονται από τον κρατικό μηχανισμό, και μπορούν ανενόχλητοι να φυτεύουν γκαζάκια, σαν αυτά που κάτοικοι του Νέου Βουτζά ισχυρίζονται ότι άκουγαν την ώρα της φωτιάς, είτε για δικούς τους λόγους «αντεξουσιαστικής» δράσης, είτε ως υπηρεσιακοί βραχίονες άλλων συμφερόντων; Σε κάθε περίπτωση, το έλλειμμα οργάνωσης του κράτους, και η αναξιοπιστία των θεσμών, ενθαρρύνουν τις ενέργειες όσων επιθυμούν την αποσταθεροποίηση όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά κυρίως της ελληνικής κοινωνίας η οποία πρέπει να είναι τρομοκρατημένη υπό το «σοκ και δέος»;

Διαδοχικές κυβερνήσεις αδιαφόρησαν, ολιγώρησαν, παρέβησαν το καθήκον τους, υποβάθμισαν τους μηχανισμούς του κράτους προς χάριν του ιδίου οφέλους  και του κομματικού κράτους. Παραπλάνησαν τον εύκολα πειθόμενο στην βολή του  λαό, πως όλα τα προβλήματα λύνονται με κεράκια και κόκκινα γαρύφαλλα. Αποκορύφωμα αυτής της πρακτικής είναι  η κυβέρνηση των δολοφονικά επικίνδυνων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία, ποντάροντας στην εκμετάλλευση της άθλιας ψυχολογικής κατάστασης που προκάλεσαν στον λαό με τα νέα  μνημόνια και την μετατροπή του παλλαϊκού ΟΧΙ σε ΝΑΙ, στην αποσύνθεση της κοινωνίας, στην καταστροφή της μεσαίας κοινωνικής τάξης, στην αναδιανομή του πλούτου και της δύναμης  υπέρ της νέας ψαλίδας της κρατικής  νομενκλατούρας των Καρανίκηδων από την μια και των Παπαδημητρίου του ιδρύματος Λεβί από την άλλη, και στην στρατηγική υποβάθμιση της χώρας, οδηγούν την χώρα στον όλεθρο και τον ελληνικό λαό στον χαμό του.

Υπεύθυνοι υπάρχουν για την γενικότερη αποσύνθεση, για την προδοσία της Μακεδονίας, και όσα θα την ακολουθήσουν, αλλά και για την πρόσφατη τραγωδία στην Ανατολική Αττική.

Ως Ελληνίδα πολίτις και ως Εθνικίστρια,

Κατηγορώ την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου για τον δραματικό θάνατο δεκάδων συμπατριωτών μου.

Κατηγορώ τον ίδιο προσωπικά και τα μέλη της κυβερνήσεώς του, για έλλειψη στοιχειώδους ρεαλισμού, ετοιμότητας, οργάνωσης, επαφής με την πραγματικότητα και τον λαό, για πλήρη ανικανότητα να προστατεύσει αποτελεσματικά τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών του ελληνικού κράτους. Είναι υπεύθυνος και για την επιλογή των συνεργατών του, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι παραπλανήθηκε, και μέσα στην φλόγα της μάχης, ζητούσε να μάθει πόσα αεροπλάνα έχουμε και πότε θα βρέξει.

Κατηγορώ λοιπόν τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για την ανεπάρκεια που επέδειξε στην προάσπιση της ζωής, της ασφάλειας και των δικαίων του Ελληνικού Λαού.

Κατηγορώ την Περιφερειάρχη Αττικής Ρένα Δούρου, γιατί με την θρασυδειλία, τον  ναρκισσισμό, τον εγωισμό και την αδιαφορία που επέδειξε τόσο στις αλλεπάλληλες πλημμύρες στην Μάνδρα όσο και στην πυρκαγιά που κατέκαψε την Αττική, απέδειξε ότι είναι παντελώς ακατάλληλη για την θέση ευθύνης της Περιφερειάρχου. Με την φυσική, πολιτική και πρακτική ανυπαρξία της έφερε την Αττική 100 χρόνια πίσω, συνηγορώντας και διευκολύνοντας στην καταστροφή ζωής και περιουσίας χιλιάδων  ελληνικών οικογενειών και επιχειρήσεων. Επιπλέον, η περιφρόνησή της προς τον Λαό και τους πολίτες που την τίμησαν με την ψήφο τους, την καθιστούν ακατάλληλη για κάθε δημόσιο αξίωμα.

Κατηγορώ τον αμετροεπή υπουργό Προστασίας του Πολίτη ο οποίος σήκωσε αδιάφορα τους ώμους εμπρός στο φυσικό φαινόμενο των πυρκαγιών (!) σαν να μην είναι υποχρέωση της κρατικής εξουσίας, ακόμη κι έτσι να προστατεύει τον λαό, γιατί από ανεπάρκεια και κομματική τύφλωση απέτυχε να προπαρασκευάσει και να οργανώσει τις υπό την δικαιοδοσία του δυνάμεις ώστε να ανταποκριθούν επιτυχώς στο έργο της πρόληψης και της άμεσης επέμβασης στις πυρκαγιές και στις πλημμύρες, θέτοντας σε κίνδυνο θανάτου χιλιάδες Έλληνες, και συμβάλλοντας στην καταστροφή των περιουσιών τους.

Κατηγορώ τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης γιατί υπό την κρισιμότητα των περιστάσεων και παρά το ότι είναι ο υπ’ αριθμόν 2 κυβερνητικός εταίρος, απέτυχε να συντονίσει τις υπό την δικαιοδοσία του δυνάμεις ώστε να συνδράμουν το έργο της πρόληψης της καταστροφής και της αντιμετώπισης της πυρκαγιάς.

Κατηγορώ τους κυβερνητικούς βουλευτές γιατί με την σιωπή τους στις ολιγωρίες των παραπάνω, κατέστησαν εαυτούς συνυπεύθυνους των άμεσων ενόχων.

Κατηγορώ όσους πολιτικούς, βουλευτές και δημοσιογράφους  συναίνεσαν στις πολιτικές των μνημονίων, και στα «δίκαια» της κομματοκρατίας, γιατί επιδείνωσαν  την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία των δυνάμεων ασφαλείας και ιδιαιτέρως της Πυροσβεστικής στην επιτυχή κατάσβεση της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Μάτι και στην απώλεια δεκάδων ανθρώπινων ζωών, στην καταστροφή της φύσεως και των ανθρώπινων περιουσιών, στον θάνατο των φυτών και των ζώων και στην διάλυση της ζωής και της δραστηριότητας στην περιοχή.

Κατηγορώ τέλος όσους δημοσιογράφους παραπλανούν συστηματικά την κοινή γνώμη, καθησυχάζοντας, λασπολογώντας, αποκρύπτοντας ή αποπροσανατολίζοντας.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη από κάθαρση. Ο ελληνικός Λαός έχει ανάγκη από κάθαρση. Η ατιμωρησία, η ανευθυνότητα, ο ωχαδελφισμός της εξουσίας πρέπει να τελειώσει. Μια νέα Ελλάδα πρέπει να γεννηθεί μέσα από τις στάχτες της Μεταπολίτευσης που καίγεται από τις δικές της ανομίες. Ας τελειώνουμε με την αθλιότητα αυτή. Οι ψυχές όσων χάθηκαν άδικα και τραγικά, οι ψυχές των συγγενών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, η ψυχή της Ελλάδος που βιάζεται και καταπατείται συστηματικά, το απαιτεί.

(Δημοσιεύθηκε στο φ.263 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ)

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Άρθρο της Ειρήνης Δημοπούλου στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή»

Η Κοιλάδα των Πεσόντων (Valle de los Caidos, στα Ισπανικά), είναι ένα μνημειώδες ταφικό συγκρότημα, στα βορειοανατολικά της Μαδρίτης. Σχεδιάστηκε την δεκαετία του 1960 ως μνημείο για τους νεκρούς του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου που διήρκεσε από το 1936 έως το 1939. Στην Κοιλάδα έχει χτιστεί ένα μοναστήρι και μια τεράστια εκκλησία βασιλικού ρυθμού, και δεσπόζει ένας Σταυρός ύψους 150 μέτρων. Στον χώρο βρίσκονται θαμμένοι οι σοροί 33.000 νεκρών από όλες τις εμπόλεμες πλευρές.

Εκεί βρίσκεται ο τάφος του αμφιλεγόμενου ηγέτη των Ισπανών Εθνικιστών, Φρανθίσκο Φράνκο, ενός Συντηρητικού αξιωματικού του Πεζικού, που διοίκησε την Ισπανία μέχρι τα μέσα της δεκαετία του ’70, αλλά και του δολοφονημένου (και προδομένου) Εθνικιστή διανοούμενου, ιδρυτή και ηγέτη της Ισπανικής Φάλαγγος, Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα (24/4/1903-20/11/1936).

Ο Ισπανικός Εμφύλιος έδωσε μερικές εξαιρετικά ηρωικές σελίδες στην Ιστορία που γράφουν όσοι πιστεύουν πως το Έθνος είναι η φαμίλια τους, και η Πατρίδα το σπίτι τους. Αυτοί που τους λέμε με ένα όνομα Εθνικιστές, έτσι όπως συμπιέζονται πρόσωπα και ιδεολογίες υπό τις καταστάσεις της σύγχρονης εξελισσόμενης πραγματικότητας.

Έδωσε ακόμη μερικές εξαιρετικές σελίδες στην Λογοτεχνία από τον Χέμινγουεϊ και τον Καζαντζάκη ως τον Μελά και την Ζέη.

Το Αλκάθαρ, ένα κάστρο στην παλιά πρωτεύουσα της Ισπανίας, το Τολέδο, έκανε τον Γάλλο συγγραφέα ΜωρίςΜπαρρές, να γράψει πως «είναι κατασκευασμένο μ’ ένα ρυθμό βαρύ, σαν να διακηρύττει: «Δεν νοιάζομαι να φαίνομαι όμορφο. Μου φτάνει (να νοιώθω) ότι οι κακοί τρέμουν και οι καλοί νοιώθουν ασφάλεια».

Πολιτοφύλακες του Λαϊκού Μετώπου, των Κομμουνιστών, δηλαδή, άρχισαν την πολιορκία του, τέτοιες μέρες, στις 21 Ιουλίου 1936. Η πολιορκία έληξε στις 27 Σεπτεμβρίου με την άφιξη της Στρατιάς της Αφρικής υπό τον «Χενεραλίσσιμο» Φράνκο. Στο Αλκάθαρ είχαν κλειστεί 1.150 πολεμιστές, και είχαν καταφύγει 520 γυναίκες και 50 παιδιά, προτιμώντας να αμυνθούν μέχρι θανάτου, από το να πέσουν στα χέρια των Κομμουνιστών.

Να επισημάνουμε για τους μη γνωρίζοντες, ότι οι «ανεκτικοί» «δημοκράτες», μεταξύ 1936 και 1939, σκότωσαν 13 Επισκόπους και πάνω από 2000 ιερείς, και βεβήλωσαν 20000 εκκλησίες. Μόνο το Φθινόπωρο του 1936 δολοφονήθηκαν στις φυλακές της Μαδρίτης 12, κατ’ άλλους 15 χιλιάδες Εθνικιστές πολιτικοί κρατούμενοι, που το μόνο έγκλημά τους ήταν πως ήσαν Εθνικιστές. Ιδιαίτερη μεταχείριση επιφύλασσαν στις Μοναχές, τις οποίες διαπόμπευαν, δολοφονούσαν, διαμέλιζαν τα σώματά τους και τα σκόρπιζαν στους δρόμους της Βαρκελώνης.

Εκεί λοιπόν , στο Αλκάθαρ, τέτοιες μέρες, γράφτηκε μια τραγική ιστορία.

Ο Συνταγματάρχης Χοσέ Μοσκαρντό, Διοικητής της Κεντρικής Σχολής Ασκήσεων της Ακαδημίας Πεζικού, είχε τρεις γιους. Ο ένας βρισκόταν στην Βαρκελώνη, οι δύο άλλοι στο Αλκάθαρ μαζί με την μητέρα τους. Θεωρώντας πως στο κάστρο τους περίμενε βέβαιος θάνατος, προτίμησε να τους διώξει να κρυφτούν στο Τολέδο, νομίζοντας ότι οι Κομμουνιστές δεν θα πείραζαν μια γυναίκα και δυο ανήλικα παιδιά. Οι Κομμουνιστές τους συνέλαβαν.

Ο περίφημος τηλεφωνικός διάλογος που ακολουθεί βρίσκεται γραμμένος με χρυσά γράμματα στους τοίχους του Αλκάθαρ:

– Εμπρός, εμπρός, εδώ ο αρχηγός της Mιλίτσια. Σας δίνω διορία 10 λεπτά για να παραδοθείτε. Αν δεν το κάνετε, θα τουφεκίσουμε το γιο σας το Λουίς που τον έχουμε κρατούμενο.

– Το πιστεύω.

– Για να ξέρετε ότι σας λέω την αλήθεια, ο γιος σας παίρνει το ακουστικό.

– Μπαμπά…

– Τι κάνεις, παιδί μου;

– Λένε πως θα με τουφεκίσουν, αν δεν παραδοθείς.

– Λοιπόν, δώσε την ψυχή σου στον Θεό και πέθανε σαν Πατριώτης.

– Σε φιλώ πολύ, μπαμπά!

– Σε φιλώ πολύ, παιδί μου!

Ο Αρχηγός της Μιλίτσιας ξαναπαίρνει το ακουστικό. Ο Μοσκαρντό του λέει:

– Μπορείτε να συντομέψετε την διορία σας γιατί το Αλκάθαρ δεν θα παραδοθεί ποτέ!

Ακούγεται ο πυροβολισμός.

Τέτοιες μέρες, στις 27 Ιουλίου 1936, ένα δεκαεξάχρονο παιδί, ο Λουίς Μοσκαρντό, δολοφονήθηκε από τα κομμουνιστικά κτήνη, αυτά που μιλούν ως τα σήμερα με ωραία παχιά σαν τον Κουτσούμπα, σαν τον Φίλη, σαν τον Κοτζιά, λόγια, για «δημοκρατία» και «ελευθερία».

Οι Κομμουνιστές δεν θέλουν να γράφουμε. Θέλουν να γράφουν την Ιστορία όπως τους συμφέρει. Όπως έμαθαν πως γίνεται από την Γαλλική Επανάσταση και δώθε. Έτσι τραμπουκίζουν και το Βλαχογιάννειο μουσείο στην Βέρροια, για το οποίο θα διαβάσετε σε άλλη σελίδα της εφημερίδος μας.

Οι Εθνικιστές όμως εξακολουθούμε να γράφουμε Ιστορία. Φιμώνουν τις εθνικιστικές φωνές στο διαδίκτυο, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Έτσι έκαναν και τότε.

Τον Ιούλιο του 1936, ο Ραμίρο Λεντέσμα Ράμος (23/5/1905-29/10/1936) Ισπανός Εθνικιστής, πτυχιούχος της Φιλοσοφίας, των Φυσικών Επιστημών και των Μαθηματικών, συνδικαλιστής, πολιτικός, δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος, συνελήφθη και κρατήθηκε στις φυλακές της Μαδρίτης, στην απομόνωση, με εντολή να μην έχει πρόσβαση σε βιβλία, χαρτί και στυλό. Τον δολοφόνησαν μέσα στην φυλακή.

Χωρίς βιβλία, χωρίς χαρτί, χωρίς στυλό. Ο φόβος των Γιακομπίνων, των Κομμουνιστών, των ψευτοδημοκρατών, είναι η γνώση. Μην μάθετε, μείνετε στραβοί και κουφοί, να δέχεστε όσα σας λέμε αδιαμαρτύρητα. Και οι διαμαρτυρίες σας να είναι απελπισμένες, στέρφες, να οδηγούν στον δικό σας χαλασμό.

Ούτε ένας αιώνας δεν έχει περάσει από μια Εθνικιστική επανάσταση που στέφθηκε από την νίκη, και κράτησε όρθια την Ισπανία, δίνοντάς της ώθηση και ανάπτυξη ως το 1975.

Σήμερα, οι αρνητές της Θρησκείας, οι λάτρεις του σκότους, οι υπηρέτες των τρωκτικών, ζητούν η Κοιλάδα των Πεσόντων να αδειάσει από τους νεκρούς της, και στα μνημούρια τους να μπουν αυτοί που αφρίζουν όταν βλέπουν τον Σταυρό. Οι Ισπανοί βρίσκονται στους δρόμους. Αγκαλιάζουν το μνημείο, εκεί που βρίσκονται θαμμένοι οι νεκροί τους, οι νεκροί που ούτε ως νεκροί δεν μπορούν να βρουν ησυχία όσο θα μεταδίδεται ο ιός της Αριστεράντζας. Φωνάζουν «Ζήτω η Ισπανία!», «Κάτω τα χέρια από την Κοιλάδα!». Οι Σοσιαλιστές της κυβέρνησης του Πέδρο Σάντσες δεν τους ακούν. Θέλουν να κάνουν την Κοιλάδα «μνημείο για τα θύματα του Φασισμού». Θέλουν να σβήσουν την Ιστορία. Έτσι θα παραπλανήσουν νομίζουν τους Ισπανούς, και δεν θα βλέπουν την ανεργία που έχει σκαρφαλώσει στο 17% ούτε τα καραβάνια του Ισλάμ.

Όλη η Ευρώπη, αγαπητέ αναγνώστη και αναγνώστρια είναι σε πόλεμο. Κάθε Ευρωπαϊκή Πατρίδα δίνει την δική της μάχη. Μα όλες οι μάχες είναι μέρος του μεγάλου πολέμου που μας αρέσει δεν μας αρέσει έρχεται, ήρθε, είναι εδώ. Είτε θα ζήσουμε ως μια μεγάλη, ισχυρή Ευρωπαϊκή Αυτοκρατορία, είτε θα χαθούμε. Ας αποφασίσουμε και ας πράξουμε αναλόγως. Μέχρι την Νίκη, και πέρα από αυτήν.

Διαβάστε στο φ.262 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ

• Οι «αποκαταστάτες της Δημοκρατίας» γιόρτασαν την επέτειό τους, με ένα ακόμα ΕΓΚΛΗΜΑ: 87 νεκροί, 180 τραυματίες, δεκάδες αγνοούμενοι, 3000 καμμένα σπίτια
• Η Χρυσή Αυγή δυναμικά παρούσα στην κατάσβεση της πυρκαγιάς σε Δυτική και Ανατολική Αττική!
• Μνημονιακό Κράτος-Οπερέτα: Εκατόμβη νεκρών στην Αν. Αττική η οδυνηρή απόδειξη ενός Κράτους-δολοφόνου των Ελλήνων
• ΣΥΡΙΖΑ: ΘΡΑΣΟΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑ! ΦΕΚ ξεγυμνώνει το αφήγημα της «άναρχης δόμησης»
• Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Ούτε μια παραίτηση… Ζητείται φιλότιμο
• Πυρκαγιές 2007-2018: Στο ίδιο έργο θεατές
• ΕΡΕΥΝΑ: ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ 2015: Τι συμβαίνει με την εξόρυξη βωξίτη στα Γεράνεια Όρη;

Εθνική Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ-Η Φωνή της Αλήθειας

Κυκλοφορεί το Σάββατο 28 Ιουλίου 2018 και κάθε Σάββατο, με 1,30 ευρώ

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/empros/fullo-262#ixzz5Mi9eGsQ9

ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Oι Λαϊκιστές, οι Ρατσιστές και η Αριστερά

 

Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ  ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

Οι Αριστεροί έχουν μια μοναδική (αν)ικανότητα. Με όποιο ζήτημα κι αν καταπιαστούν, επιτυγχάνουν το αντίθετο αυτού που επιδιώκουν.  Ας πάρουμε για παράδειγμα την φτώχεια και την πείνα στην Αφρικανική ήπειρο. Από την δεκαετία του ’80 θυμάμαι τους Αριστερούς να προωθούν με το δοκιμασμένο και επιτυχημένο αμερικανικό σύστημα Γιεχωβάδων και Μορμόνων, τις εκστρατείες της Γιούνισεφ για τα παιδάκια της Αιθιοπίας, τον Μπομπ Γκέλντοφ και το «γουί αρ δε γουόρλντ», και τις διαφημίσεις με τα αποστεωμένα μαυράκια πασαλειμμένα με χυλό. Κι όμως, τριάντα χρόνια μετά, τα μαυράκια παραμένουν πεινασμένα, και το μόνο που κατάφεραν οι Αριστεροί ήταν να γίνει πλούσιος ο Γκέλντοφ και να χορτάσουν παντεσπάνι αυτός κι όσοι καταπιάστηκαν με την πείνα των παιδιών της Αφρικής, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων που θα τα τάιζαν, και που τώρα τα στέλνουν να τα ταΐσει η Ευρώπη, η κακιά Ευρώπη της πάλαι ποτέ Αποικιοκρατίας.  Ομοίως, τα προγράμματα για ανέργους, που τα έκαναν παντιέρα ρόσσα οι Αριστεροί, έκαναν την ανεργία αντικείμενο εργασίας παχυλόμισθων γραφειοκρατών, συμπεριλαμβανομένων των Αριστερών πολιτικών, σε οργανισμούς και στην «καταραμένη» (ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο) Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρυματοποίησαν τους ανέργους, παγιδεύοντάς τους στην αέναη ανεργία, και τώρα εισάγουν τριτοκοσμικούς, σφίγγοντας γύρω τους τον κύκλο της απονέκρωσης κάθε δημιουργικού αντανακλαστικού.

Συμπεραίνεται λοιπόν από τα παραπάνω και από άλλα πολλά ακόμη, ότι έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως ο αγώνας των Αριστερών «ενάντια στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία», θα βρει την ανάλογη δικαίωση. Ήδη, αριστεροί δημοσιογράφοι, αυτόκλητοι κατήδες της βούλησης των ευρωπαϊκών λαών, παρομοιάζουν πολιτικούς  ηγέτες ευρωπαϊκών  κρατών όπως ο Κουρτς, ο Ορμπαν, ο Καζίνσκι και ο Σαλβίνι, με τον Μουσολίνι και τους Φασίστες του, λόγω της υψηλής δημοτικότητάς τους.

Τι κρίμα για τους εγκάθετους του Σόρος και των Βρυξελλών που οι λαοί άλλους εντέλλουν να βάλουν τέλος στα «ανοιχτά σύνορα», τι κρίμα που ο Εθνικισμός υπερνικά την Παγκοσμιοποίηση που με κάθε μέσο επιβάλλουν! Ένας, δύο, τρεις, πολλοί Μουσολίνηδες, και άλλοι περισσότεροι φασίστες, χάρις στην μεικτή πολιτική γκρούπα καπιταλιστών και μπολσεβίκων.

Μάλιστα, όπως κατέδειξε δημοσκοπική  έρευνα της εταιρείας Pew, η άνοδος των «λαϊκιστών» δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση και μόνον, όπως αρέσκονται να λένε οι αναλυτές, εκφράζοντας τους ευσεβείς πόθους των αφεντικών τους. Στην Γερμανία επί παραδείγματι, το 77% όσων έχουν θετική γνώμη για το AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία), λένε ότι η γνώμη τους για την Οικονομία της χώρας είναι καλή.   Η μελέτη της Pew, η οποία χαρτογραφεί τον πολιτικό χώρο σε οκτώ Δυτικοευρωπαϊκές χώρες, -δεν περιλαμβάνονται δηλαδή οι κεντροευρωπαϊκές, και η Ελλάδα-, διενεργήθηκε από τις 30 Οκτωβρίου ως τις 20 Δεκεμβρίου 2017, στις χώρες Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ισπανία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες αποτελούν το 70% του πληθυσμού της Ευρώπης, και το 75% της Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι πως:

• οι «λαϊκιστές» αποτελούν την μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της Ευρώπης
• ο ιδεολογικός παράγοντας παραμένει ισχυρός στον καθορισμό του πώς αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι βασικά ζητήματα πολιτικής.
• Η νοσταλγία για την Ευρώπη «τους» είναι ισχυρός παράγων στην επιλογή κόμματος. Έξι στους δέκα ενήλικες Γάλλους που έχουν θετική γνώμη για το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο λένε ότι η ζωή στην Γαλλία είναι χειρότερη από ό,τι ήταν πριν από 50 χρόνια.
• Ο Εθνοκεντρισμός, και η πίστη ότι ο πολιτισμός τους είναι ανώτερος, παίζουν αποφασιστικό ρόλο στις πολιτικές επιλογές τους (61% των υποστηρικτών του AfD, 56% του κόμματος Λεπέν, και 47% του κόμματος της Ελευθερίας (PVV) στην Ολλανδία).
• Το Ισλάμ δεν ταιριάζει στην Ευρώπη (75% των Γερμανών υποστηρικτών του AfD, 66% των υποστηρικτών του PVVκαι 63% της Λεπέν, λένε ότι το Ισλάμ είναι θεμελιωδώς ασύμβατο με τον πολιτισμό και τις αξίες τους)

Πόσο κρίμα που κάποιοι δεν βαριόμαστε να σκεπτόμαστε, και δεν μας αρκεί να αναμασούμε τα όσα έτοιμα μας σερβίρουνε οι εξ επαγγέλματος αντιλευκοί και αντιευρωπαίοι ρατσιστές οι οποίοι προπαγανδίζουν με το αζημίωτο από θέσεις πανεπιστημιακές, κυβερνητικές και «μη-κυβερνητικές» εναντίον των Λευκών, των Ευρωπαίων, των Ελλήνων. Και τι καλή δουλειά που κάνουν οι αντιρατσιστές αυτοί, αναδεικνύονται με τις πολιτικές τους αποφάσεις τον ρατσισμό, δηλαδή την Φυσιολογική (δηλαδή εκ φύσεως και εκ λογικής) διάκριση των Φυλών, την μόνη εναλλακτική πρακτική επιλογή για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Οι επαγγελματίες διαμορφωτές της κοινής γνώμης, της βιτρίνας του Σόρος και των ορφανών του Στάλιν, στενοχωριούνται που διενεργούνται ακόμα εκλογές, και κόμματα με διαφορετική άποψη και οπτική συμμετέχουν και γίνονται ενθουσιωδώς αποδεκτά από τους ευρωπαϊκούς λαούς (ακόμη και με την τρίτη πολιτική δύναμη της Ελλάδος φιμωμένη από το ίδιο το κρατική τηλεόραση!).

Εν τέλει, στην Αυστρία ή στην Ουγγαρία, ας πούμε, ο νικητής είναι αυτός που οδηγεί το έθνος του, και αποφασίζει για τους νόμους και το Δίκαιο! Πώς να το επεξεργαστεί αυτό, το προοδευτικό μυαλό των οπαδών της γκιλοτίνας και των γκουλάγκ;

Πώς να αντιληφθούν ότι για τους ελεύθερους ανθρώπους, και όχι τους ξεπλυμένους εγκεφάλους των κομματικών παιδιών του σωλήνα, είναι απολύτως φυσιολογικό οι Ευρωπαίοι να μην θέλουν για γείτονές τους άτομα που δεν προσκάλεσαν στην χώρα τους, στην πόλη και στην γειτονιά τους, άτομα που ό,τι κι αν κάνουν έχουν το ακαταδίωκτο γιατί όποιος καταγγέλλει κάποιον από δαύτους  διαπράττει «έγκλημα μίσους»;  Επομένως, αδίκως τσιρίζετε, Αριστεροί. Συνεχίστε να παίζετε το, επικερδές για σας, είναι η αλήθεια, παιχνίδι σας, με τις πλάτες των κεφαλαιοκρατών τύπου Σόρος (ξέρετε εσείς από την εποχή του Πάρβους, του Λένιν και του κλειστού γερμανικού τρένου).  Τα κονσερβοκούτια του Συμμοριτοπολέμου έφεραν την Γυάρο και την Μακρόνησο. Και αν «στον Μελιγαλά έγινε μισή δουλειά» όπως ισχυρίζονται οι νοσταλγοί των δολοφόνων γυναικόπαιδων και αμάχων, οι διακοπές στην Γυάρο και στην Μακρόνησο, η επανάσταση της Πράγας και η Τιμισοάρα,  δεν δίδαξαν τίποτε στο προλεταριάτο της συμπαιγνίας των κατά Λεμπέση βλακών που παριστάνουν τους διανοούμενους και τους παντογνώστες.  Οι λαοί της Ευρώπης μέσα από τις στάχτες των δυο μεγάλων πολέμων του 20ου αιώνα και την απληστία των παγκόσμιων τρωκτικών, εξέρχονται νικητές. Μέχρι την Νίκη, και πέρα απ’ αυτήν.  

(Δημοσιεύθηκε στο φ. 261 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ)

 

Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Oταν στις 24 Ιουλίου 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατέβαινε από το αεροπλάνο που του διέθεσε η προεδρεία της Γαλλικής Δημοκρατίας,  στην Αθήνα , προερχόμενος εκ Παρισίων, λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν την έκταση των συμφορών που  επεφύλασσε για την Ελλάδα.

Η ανατροπή του προέδρου της Δημοκρατίας  συνταγματάρχη Παπαδόπουλου (1/6-25/11-1973) έφερε στην Αθήνα την κυβέρνηση του προέδρου της Δημοκρατίας στρατηγού Γκιζίκη (25/11/1973-17/12/1974) που όρκισε πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, πάνω από το πληγωμένο σώμα της Κύπρου, μετά την τουρκική εισβολή, τέσσερεις μέρες πριν, στις 20 Ιουλίου 1974.

Βάζοντας κάτω την αλληλοδιαδοχή των γεγονότων, γίνεται εμφανές στον καθένα, ότι δημιουργήθηκε μια εθνική τραγωδία, πραγματοποιήθηκε ένας εθνικός ακρωτηριασμός, η Κύπρος θυσιάστηκε, για να έρθει ο Καραμανλής και να εγκαθιδρυθεί το καθεστώς της Μεταπολιτεύσεως στην Ελλάδα.

Δείγμα του τι επρόκειτο να ακολουθήσει, είναι η δεύτερη τουρκική εισβολή, ο «Αττίλας ΙΙ», στις 14 Αυγούστου 1974, επί Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας Καραμανλή. Ενώ με τον «Αττίλα Ι», η Τουρκία κατέλαβε χάρις στην σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων στρατιωτικών Ελλάδος και Κύπρου μόλις το 7% της μεγαλονήσου, με τον «Αττίλα ΙΙ» παγίωσε και εξακολουθεί να κατέχει το 36,2% του νησιού. Αυτό είναι έργο Καραμανλή.

Τι έφεραν τα πρώτα χρόνια της Μεταπολιτεύσεως με την κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας;

-Την τουρκική κατοχή της Κύπρου

-Την υποβάθμιση της Ελληνικής Γλώσσας και την διάλυση της Παιδείας, με τις μεταρρυθμίσεις του Γεωργίου Ράλλη.

-Την νομιμοποίηση των αμβλώσεων, δηλαδή της ειδεχθούς παιδοκτονίας από την ίδια την μητέρα, χάρις στην υπουργό της Νέας Δημοκρατίας, Βιργινία Τσουδερού.

– Την νομιμοποίηση και αγιοποίηση του ΚΚΕ, αυτού που αιματοκύλισε την Ελλάδα, και ηττήθηκε δια των όπλων χάρις στις θυσίες χιλιάδων Ελλήνων, και με θύματα αθώους πατριώτες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Η δεύτερη περίοδος της Μεταπολιτεύσεως, με την άνοδο στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στις 18/10/1981, κατέφερε καίρια πλήγματα στον κοινωνικό ιστό της Ελλάδος.

Η περίοδος της ΠΑΣΟΚικής διακυβέρνησης είναι συνώνυμη της λαμογιάς, της κουτοπονηριάς, του «ει νεκροί ουκ εγείρονται, φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν». Η ασυδοσία, η υπερπαραγωγή πολιτισμικών υποπροϊόντων, η κατάλυση των παραδοσιακών ρόλων της οικογένειας, είναι μερικά μόνον από τα επιτεύγματα της Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας του ΠΑΣΟΚ.

Την τρίτη περίοδο Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας, έπεσαν οι μάσκες των πολιτικών αντιπαραθέσεων, όταν το 1989, η «Δεξιά» Νέα Δημοκρατία συγκυβέρνησε με το ΚΚΕ, αποκαλύπτοντας τον ύπουλο και καταστροφικό της ρόλο για την Ελλάδα, την πολιτική και την κοινωνία.

Η ολική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση Σημίτη κατέφερε νέα καίρια χτυπήματα στην χώρα, και μια νέα εθνική τραγωδία.

-Επέβαλε την αλλαγή νομίσματος και την χρήση του ευρώ, χωρίς να ερωτηθεί ο λαός, όπως συνέβη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και όπως θα έπρεπε να συμβεί για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Το ευρώ, με τον τρόπο που εισήχθη, και με τα παραποιημένα στοιχεία τα οποία δόθηκαν στους Ευρωπαίους προκειμένου να γίνει η Ελλάδα δεκτή στους «εκλεκτούς» του ευρώ, κατέστρεψε τις ελληνικές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, έβαλε το χέρι στο πορτοφόλι των Ελλήνων και έκτοτε δεν το έχει βγάλει.

-Επέφερε την εθνική τραγωδία των Ιμίων, τον θάνατο τριών Ελλήνων αξιωματικών, και επέβαλε τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο.

Η διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή (2004-2009) αύξησε το χρέος της χώρας, μια αύξηση στην οποία μεγάλο ρόλο έπαιξε και το φαγοπότι των Olympic Games. Επί των ημερών του, τον Δεκέμβριο του 2008, σημειώθηκαν τα έκτροπα που οδήγησαν στην καταστροφή του εμπορικού κέντρου των Αθηνών, με αφορμή την δολοφονία Γρηγορόπουλου, νομιμοποιήθηκε και κατέστη «θεσμός» η προστατευμένη βία των «γνωστών-αγνώστων» καλόπαιδων του Συστήματος.

Η Μεταπολιτευτική Δημοκρατία δικαιώθηκε με την διακυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Αυτού που προσκάλεσε στην Ελλάδα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, βάζοντας την χώρα στον ζυγό των τοκογλύφων από όπου δέκα χρόνια αργότερα δεν έχει βγει, ούτε πρόκειται να βγει υπό τις τρέχουσες πολιτικές συνθήκες μέχρι το 2060.

Η δεύτερη μνημονιακή κυβέρνηση, αυτή του τραπεζίτη Παπαδήμου με την συμμετοχή του ακροδεξιού ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, επισφράγισε το ξεπούλημα της χώρας στους δανειστές των κομμάτων της Μεταπολίτευσης, με τις ευλογίες της Νέας Δημοκρατίας, της οποίας ο αρχηγός Αντώνης Σαμαράς της παρέσχε ψήφο εμπιστοσύνης.

Η διακυβέρνηση Σαμαρά (2012-2015), χαρακτηρίστηκε από

-την δουλική της προσήλωση στα κελεύσματα των Σιωνιστών

-την χολυγουντιανής σκηνοθεσίας δίωξη των πολιτικών της αντιπάλων Εθνικιστών, τις παράνομες και αντισυνταγματικές φυλακίσεις του Αρχηγού και βουλευτών της Χρυσής Αυγής, την ανεξιχνίαστη ως σήμερα δολοφονία δύο νέων Χρυσαυγιτών την 1-11-2013 στο Νέο Ηράκλειο Αττικής.

-Τα σκάνδαλα SIEMENS και NOVARTIS τα οποία ακόμη δεν έχουν διαλευκανθεί και δεν έχουν επιστραφεί τα χρήματα που στοίχησαν στον ελληνικό λαό.

Η τρέχουσα διακυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, έχει ήδη σημαδέψει την χώρα με

-την επιβολή νέου μνημονίου και «μεσοπρόθεσμων» μέτρων σκληρής και αντιλαϊκής λιτότητας.

-Κατάλυση της θέλησης του λαού με την περιφρόνηση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015.

-Παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.

-Πολιτική υποτέλειας και οσφυοκαμψίας.

-Ενώ ετοιμάζει μια πρωτοφανή λαίλαπα από παραχωρήσεις στους τούρκους και τους αλβανούς, στην Θράκη και στην Ήπειρο.

Ούτε μία από τις κυβερνήσεις της Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας δεν μπορεί, δεν θέλει και δεν  δικαιούται να πει ότι παρήγαγε εθνικό έργο. Η Μεταπολιτευτική Δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε πάνω στην προδοσία της Κύπρου, τελειώνει πάνω στην προδοσία της Μακεδονίας. ΩΣ ΕΔΩ!

 

Ε.Δ.

(Φ. 260)

Μοτοπορεία στην Αθήνα ενάντια στο ξεπούλημα της Μακεδονίας μας: Πέμπτη 26 Ιουλίου, 18:00

Όλοι οι Έλληνες ενωμένοι, υψώνουμε τις φωνές μας και χιλιάδες Ελληνικές σημαίες και διαδηλώνουμε ενάντια στο ξεπούλημα της Μακεδονίας μας

Δίνουμε το παρόν στην μηχανοκίνητη πορεία της Πέμπτης 26ης Ιουλίου 6μμ με σημείο εκκίνησης την είσοδο του Δήμου Αθηναίων, στην συμβολή των Λεωφόρων Μεσογείων και Κατεχάκη.

Αλέξανδρε, χαίρε

Βρετανικό γραμματόσημο του 2003 με την κεφαλή Αλεξάνδρου από το Βρετανικό Μουσείο

 

Ο Αλέξανδρος Φιλίππου Μακεδών, ο ηλιόμορφος που η Ιστορία απεκάλεσε Μέγα Αλέξανδρο, γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 356 π.Χ. στην Πέλλα.

Οι γραπτές πηγές αναφέρουν ότι ο Αλέξανδρος επέλεξε συγκεκριμένους καλλιτέχνες για να τον απεικονίσουν, μεταξύ των οποίων ήταν ο γλύπτης Λύσιππος και ο ζωγράφος Απελλής. Ο Αλέξανδρος απεικονίζεται πάντοτε ξυρισμένος, αντίθετα από τους επιφανείς ηγέτες πριν από αυτόν, οι οποίοι φέρουν γενειάδα. Αυτή η βασιλική μόδα, διήρκεσε πάνω από πέντε αιώνες. Ο Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος που έφερε το διάδημα, ένα κομμάτι ύφασμα τυλιγμένο γύρω από το μέτωπό του, που θα γινόταν σύμβολο των βασιλέων της Ελληνιστικής περιόδου.

Στα πορτραίτα του τα οποία δημιουργήθηκαν μετά τον θάνατό του, όπως αυτό, το καμωμένο από μάρμαρο που βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια την πόλη που ίδρυσε το 331 π.Χ., εικονίζεται ως θεός, με μακριά μαλλιά, δυναμική στροφή της κεφαλής, και βλέμμα άνω θρώσκον. Αλλωστε, από της βασιλείας του Πτολεμαίου Σωτήρος (305-282 π.Χ.) ο Αλέξανδρος λατρεύεται ως θεός.

(Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φ.261)