Ας κάνουμε μια κατ’ αρχήν διάκριση. Ευρώπη δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά για να υπάρξει μέλλον ανθηρό και παραγωγικό για την Ευρώπη, είναι αναγκαία η ύπαρξη μιας δομής σαν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την ανάδυση των δυο μεγάλων Αυτοκρατοριών, ΗΠΑ και Σοβιετικής Ενώσεως και εντεύθεν, το αποκορύφωμα της επέκτασης των αποικιακών δυνάμεων και την επελθούσα σταδιακή υποχώρησή τους, τα ευρωπαϊκά κράτη βρέθηκαν πιεσμένα στην τανάλια Ανατολής-Δύσεως.
Η δημιουργία των δομών της μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ενώσεως, στόχευε στην δημιουργία ενός πόλου δυνάμεως, κυρίως οικονομικώς, που θα ισορροπούσε τις δύο ακραίες πιέσεις. Όμως, τα συμφέροντα των εταίρων από την μια, και ο χαρακτηριστικός ευρωπαϊκός ιδεαλισμός από την άλλη, αντιμαχόμενοι συχνά ώστε να κερδίσουν τις δικές τους ισορροπίες, οδήγησαν στην επιχείρηση αποδόσεως μιας πολιτικής ενώσεως, των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης».
Πέραν όμως της επιφανείας, υπάρχουν πάντοτε στην πολιτική οι ύφαλοι, οι οποίοι έχουν το χαρακτηριστικό να σιωπούν υποκρινόμενοι, και τα παγόβουνα, τα οποία σιωπηλώς μετακινούνται. Ιδιαίτερα μετά την απομάκρυνση των ηγετών που επιχείρησαν να δώσουν πολιτικό σχήμα στην Ένωση, να δώσουν πνευματική διάσταση και να εμπνεύσουν το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης, από τον Ντε Γκωλ ως τον Μιτεράν, τον Βίλυ Μπραντ, τον Χέλμουτ Σμιτ και τον Χέλμουτ Κολ, η Ευρώπη έπεσε στα χέρια μιας δράκας αδίστακτων που έστησαν μια δαιδαλώδη και μη εκλεγμένη γραφειοκρατία, εξυπηρετώντας τα σχέδια της κοινωνικής αποσύνθεσης, της οικονομικής εξαθλίωσης και της φυλετικής εξόντωσης των Ευρωπαίων. Μέρος αυτού του σχεδίου αποτελεί και η Μεγάλη Αντικατάσταση των Πληθυσμών η οποία υλοποιείται επί των ημερών μας.
Το ξύπνημα της ρωσικής Αρκούδας, και το πέταγμα του αμερικανικού Αετού, δημιουργούν μια νέα συμφωνία με τον Λύκο της Ευρώπης.
Τα Ιερά και τα Όσια μιας φυλής που διασκορπίστηκε, δημιούργησε τον πολιτισμό όπως τον ξέρουμε, και τώρα συγκλίνει προς το Κέντρο, αυτή είναι η νέα δυναμική που εξελίσσεται σε μια εν δυνάμει πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα, η Ελλάδα θα ξυπνήσει. Η ζωή θα ξαναχτυπήσει στον Ομφαλό της, και θα δονήσει τα σήμαντρα της Πόλης. Στον στίβο αυτής της Νέας Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας, οι Έλληνες θα μπούμε σημαιοφόροι.
Ήδη στην Κεντρική Ευρώπη οι λαοί συντάσσονται σε μια πρωτοφανή φάλαγγα. Στην Δυτική, την πλέον δύσκολη να εγερθεί λόγω της παρατεταμένης οικονομικής ευμάρειας, οι δυνάμεις της Εθνικής Ταυτότητας προχωρούν, παρά τα αναχώματα που βάζει στον δρόμο τους το Σύστημα. Όσο για το καμίνι της Ανατολής, η λάβα που θα ξεχυθεί, θα συμπαρασύρει και θα αποκαθάρει τους χρόνους της πυώδους παρακμής.
Τα τελευταία λόγια του Μάρκου Αυρηλίου πριν εκπνεύσει στο στρατόπεδο της Βιντεμπόνα, της σημερινής Βιέννης, εκεί όπου δυο φορές ως τώρα οι Ευρωπαίοι σταμάτησαν την οθωμανική εισβολή, ήσαν «Στο εξής να απευθύνεστε στον Ανατέλλοντα Ήλιο». Άμποτε.
ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΠΑ
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 